zondag 20 januari 2013

Winterperikelen

Na de klapband van maandag en de vastgevroren versnellingsnaaf dinsdag had ik er genoeg van: woensdag en donderdag werd dus de auto gestart om naar het werk te rijden. eFAW bleef op stal.
Eigenlijk niet slecht: als het 's morgens -11° C is, is fietsen, zelfs in een velomobiel, niet echt aangenaam. Als de wegen flink besneeuwd liggen, duurt de verplaatsing ook erg lang. Drie uren per dag op de fiets, dat is wat teveel van het goede.


Vrijdagmorgen legde ik dan, als experiment, een winterband op de voorwiel van dochterliefs fiets. Zij is fietstechnisch de minst sterke in huis, dus kan wat meer stabiliteit zeker geen kwaad. Zo'n band kost aardig wat (€ 50), dus hoopte ik dat het resultaat zou opleveren.


Gisteren liet ze me weten dat die band een duidelijk voelbaar verschil maakt. Doel bereikt.
 
Ook vrijdag moest ik voor het werk naar het Antwerpse. Dat betekent van thuis met de Birdy naar het station fietsen - de meeste straten lagen er heel behoorlijk bij (geen fietspaden op die route) - dan met de trein tot in Ekeren en dan weer fietsen tot op de bestemming.

In het weerkeren was de trein in Ekeren net vertrokken en dus besloot ik dan maar tot aan het station van Berchem te fietsen. Uiteindelijk heeft de Birdy vrijdag bijna 50 km gebold. Dat wordt dus afspoelen: een aluminium fiets, een onbeschermde ketting en straten vol pekel, dat is geen ideale combinatie.

Zaterdag haalde ik dan de Marathon Supreme weer van het wiel en legde een nieuwe Perfect Moiree in de plaats. Ook de achterband wordt vervangen door een band met meer profiel, zodat de winterse omstandigheden met betere wapens bestreden kunnen worden: afhankelijk van wat de fietsenzaak me kan leveren, wordt het ofwel een Schwalbe Big Ben ofwel een Big Apple Plus in de maat 47-406. De PM (54 mm) leg ik dan opzij tot het weer zachter zal zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten