zondag 28 augustus 2011

zeiltje en aerodynamica

Onlangs stond er een stijve bries, recht op de kop natuurlijk. Eerst denk ik dan "bah, vervelend. Dat wordt harder duwen", maar een keer onderweg blijkt dat toch mee te vallen.
Bij het vertrekken - zo rond 7u - was het weer zoals meestal deze "zomer": temperatuur ongeveer 12° C, bewolkt met af en toe wat zon en deze keer wind erbij. Gelukkig bleef de regen deze keer achterwege.
Dat betekent aanzetten met T-shirt en daarover een fietstruitje en natuurlijk het zeiltje dicht geritst.
Na enkele kilometers ben ik dan opgewarmd en wordt het zeiltje open geritst.


Deze keer was ik echt op tijd vertrokken en dus was er tijd om wat proeven te doen. Goed, echt objectief waren ze niet, want de enige meetapparatuur is de fietscomputer. Als indicatie is dat voldoende, maar het levert geen echt harde gegevens op.


Een FAW is eigenlijk een soort human powered softtop cabrio. Als het koud en/of nat is, doe je het zeiltje dicht, maar naargelang de omstandigheden kun je ook de zijkanten openzetten en met de armen buitenboord rijden (lekker relaxed) of het zeil er helemaal afhalen. Omdat de FAW echt een ruime instapopening heeft, betekent dat meteen heel wat ventilatie en naar ik vermoedde ook heel wat verschil in luchtweerstand: een grote opening betekent normaal gezien evenveel luchtwervelingen. Een FAW is ook geen Quest of WAW: breder, korter, minder aerodynamisch en dus trager, maar ik wil toch weten wat dat zeiltje betekent op dat vlak.


De proef nu. Een keer ik aan de Scheldedijk kwam en de omstandigheden dus voor pakweg 12 km quasi onveranderd zouden blijven, testte ik de invloed van de stand van het afdekzeil op de snelheid uit.


Fase 1: zijkanten opengeklapt en trui aan. De snelheid zakte zowat 1 km/u. De armen op de zijkant geleund en de ellebogen buitenboord zorgt voor nog eens 1 km/u verlies. Of dat ligt aan extra weerstand (ik voel de rijwind op mijn ellebogen) of aan een minder optimale fietshouding is zo niet te zeggen.




Fase 2: zeiltje eraf. De snelheid nam nog verder af: van 29 naar 27 km/u. De temperatuur werd wel draaglijker, want natuurlijk was er veel meer aanvoer van verse lucht en werd de warmte die ik zelf produceerde onmiddellijk afgevoerd. Voor de wissel stond ik natuurlijk stil en ik zag de damp van mijn benen opstijgen.




Fase 3: zeiltje er weer op, maar deze keer in T-shirt (zonder truitje). De snelheid steeg meteen tot boven 30 km/u en de temperatuur bleef gevoelsmatig dezelfde.




In het weerkeren stond er nog altijd diezelfde stijve bries, een stevige zuidwester, maar deze keer kwam die van achter en dat maakt ook in een FAW heel wat verschil. Ik moest niet meer tegen de wind optornen en blijkbaar maakt het zeil op die manier veel minder uit. De temperatuur bedroeg op dat moment ongeveer 23° C, dus ging het zeil er meteen af. Toch haalde ik snelheden rond 39 km/u ! Met dergelijke snelheden en temperaturen had ik geen zin om met het zeiltje in de weer te gaan; het zou toch veel te warm worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten