zondag 27 januari 2013

fietsen en sneeuw

Veertien dagen lag alles wit buiten: de tuin, de stoep, de velden, de meeste fietspaden... Af en toe vroor het de stenen uit de grond: -10° C en minder is echt koud in onze contreien.

Daar bovenop vind het stadsbestuur mijn straat vermoedelijk te afgelegen om sneeuw te ruimen. Voor mij niet gelaten, want dat betekent dat er (nog) minder verkeer langsrijdt. Anderzijds maakt het het fietsen knap lastig. Maar het maakt het ook weer mogelijk om de diverse fietsen met elkaar te vergelijken onder ongewone omstandigheden.

Fiets 1: eFAW. 1 of 2 cm sneeuw vormt geen probleem. Aangereden sneeuw betekent natuurlijk wel opletten, want voor je het weet, gaat de fiets een kant op die je vooral niet wil, maar je blijft rechtop, want drie wielen betekenen heel wat extra stabiliteit. Bij meer sneeuw, zoals de voorbije weken, wordt het moeilijk. Waar bij een gewone fiets het voorwiel een spoor maakt, dat het achterwiel dan min of meer volgt, moet een velomobiel (of een trike) drie sporen maken, waarbij het achterwiel dus ook de twee voorwielen door de sneeuw moet duwen. Een Vredestein PM (54-406) die goed halfweg zijn levensduur is, blijkt daar niet zo goed voor te zijn. Los van de wegligging was er ook een probleem met de naafinterface van de NuVinci-versnellingsnaaf. Voorlopig vriest het weer niet meer en er is een winterachterband in bestelling, dus het nazien daarvan moet nog even wachten.
Vervelend is dat in 20" niet echt veel keuze bestaat in lekbestendige banden met een flink profiel. Wie met een 26" achterwiel rijdt, kan zijn gading vinden in terreinbanden, maar in 20" zijn die er niet. BMX-banden wel, maar die laten qua lekbestendigheid veel te wensen over. Ik lees toch niets over antileklagen.

Fiets 2: Kobra. Geen spatborden, niet de meest stabiele fiets en slicks. Die bleef dus mooi binnen.

Fiets 3: Trek 7320 bukker. Daarop liggen Continental SportContact banden (37-622) en die blijken in sneeuw absoluut niets waard. Het zijn ook quasi slicks en dat zal er wel mee te maken hebben. In mijn eigen straat moest ik met de Trek te voet gaan deze week. De ene keer dat ik toch probeerde te rijden, ging ik onderuit.
Binnenkort kijk ik dus uit voor een setje banden die geschikter zijn voor winterse omstandigheden. Dat wordt dus twee keer per jaar wisselen.

Fiets 4: de Birdy Speed met Marathon Racers op 6 bar. Kleine wieltjes (18") zoeken sneller sporen, zijn gevoeliger voor bulten, ribbels, richels en dergelijke, maar de Racers hielden zich goed; beter dan de Conti's op de Trek. Het nadeel van de Birdy is dat alle pekel die het voorwiel opwerpt in de richting van het kettingblad gedirigeerd lijkt te worden. Een ketting en pekel: geen goede combinatie.

Opvallend daarnaast is dat vele automobilisten absoluut geen rekening houden met fietsers: ze vervolgen gewoon hun weg, spatten pekel en smurrie in het rond (vooral naar de fietsers) zonder nadenken en passeren rakelings langs de fiets. Dat je met twee wielen in de sneeuw absoluut niet stabiel rijdt, lijkt hen geen zorg te wezen. Gevaarlijk dus. Als de fietspaden dan niet geruimd zijn en je bijgevolg op de weg moet rijden, moet je ook al niet op veel begrip rekenen !
Daar is eFAW een voordeel: het ongewone profiel doet automobilisten toch uitwijken of zelfs achter me wachten. De zwiepers die de achterkant af en toe maakte, zullen daar ook niet vreemd aan zijn.

2 opmerkingen:

  1. Als je leven en je gezondheid je lief is, pak je bij zulke wegomstandigheden ook een auto of openbaar vervoer is mijn praktische mening.

    Ik weet dat dat geen oplossing is voor diegenen die geen auto kunnen gebruiken, maar daar is het : het is het meest praktisch en minst risicovol onder gevaarlijke wegomstandigheden voor iedereen, zelfs voetgangers breken dan ledematen. Er is geen vervanging van stabiel op 4 wielen staande kreukelzone met airbags bij lage glibbersnelheden als je je moet verplaatsen onder zulke omstandigheden.

    Men zou sneller fietspaden moeten ruimen en/of geen sneeuwwallen moeten opwerpen op de fietsstrook met het schuiven van de autoweg, maar de praktijk is dat de prioriteit niet bij fietsers ligt, en al is in sommige gemeenten we zo de gladheidsbestrijdings voertuigen op het fietspad niet zo hard kunnen rijden als de schuivers/strooiers op de autpweg, het duurt zowiezo gewoon veel langer !











    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoe ik me verplaats, hangt mee af van het doel. We wonen aan de stadsrand en veel verplaatsingen lopen uitsluitend door "zone 30". Op veel van die plaatsen is goed gestrooid en was het niet echt een probleem om te fietsen. Enkel hier in de straat gebeurt dat niet/nooit. Mocht iedereen in die omstandigheden de auto nemen, is het nog minder nodig om de fietspaden te ruimen...
      Openbaar vervoer ? Da's niet bij de deur ! Eer ik aan de halt ben, ben ik in veel gevallen met de fiets al ter bestemming. Maar af en toe, dat geef ik toe, is de auto een beter, comfortabeler en vooral veiliger alternatief.

      Verwijderen